Popullsia e Shqipërisë është reduktuar me 18% që nga viti 2011, duke regjistruar rënien më të lartë në Europë për periudhën ndërmjet dy regjistrimeve zyrtare të popullsisë (Censuseve). Të dhënat janë bërë publike nga Agjencia Europiane e Statistikave, e cila vë në dukje se Shqipëria ka humbur mbi 500 mijë banorë në pak më shumë se një dekadë.

Pas Shqipërisë, vendi i dytë me tkurrjen më të madhe të popullsisë është Bullgaria, me një rënie prej 12.3%. Në rajon, vendet si Serbia, Maqedonia e Veriut dhe Bosnja raportojnë gjithashtu rënie të ndjeshme, ndërsa Mali i Zi është e vetmja ekonomi që ka ruajtur një trend të qëndrueshëm, me një rritje modeste prej 0.6%.

Faktorët kryesorë të tkurrjes në Shqipëri

Reduktimi i popullsisë në Shqipëri i atribuohet kryesisht dy faktorëve:

Emigracioni masiv, sidomos pas vitit 2016, me një valë të re të të rinjve që kërkojnë jetë dhe punësim më të mirë jashtë vendit;

Rënia e shtesës natyrore, për shkak të lindshmërisë në nivele historikisht të ulëta dhe shtimit të emigrimit familjar.

Europa e Perëndimit ndjek strategji të tjera

Ndryshe nga Shqipëria dhe vendet e tjera të Ballkanit, vendet e Eurozonës kanë përballuar sfidat demografike përmes politikave të mirëfillta të emigracionit. Përkundër plakjes së popullsisë dhe rënies së lindjeve, këto shtete kanë rritur popullsinë mesatarisht me 3.2% që nga viti 2011.

Rreziku i zbrazjes demografike

Tkurrja e fortë e popullsisë përbën një kërcënim serioz ekonomik afatgjatë për vendin. Ulja e fuqisë punëtore, plakja e popullsisë aktive dhe emigrimi i të rinjve pritet të ndikojnë në:

Produktivitetin ekonomik,

Financat publike (sidomos skemat e pensioneve),

Shërbimet sociale dhe arsimore.

Ekspertët demografë dhe ekonomistët i bëjnë thirrje qeverisë të ndërmarrë masa konkrete për frenimin e emigracionit, nxitjen e lindjeve dhe krijimin e kushteve për kthimin e diasporës.