Sesioni parlamentar i vjeshtës në Shqipëri u mbyll, pas një periudhe që nisi dhe u përfundua me incidente, bllokime dhe përjashtime gjatë seancave plenare. Sesioni ishte parashikuar të ishte një legjislaturë që do të drejtonte vendin dhe reformën drejt integrimit në BE, duke reflektuar tiparet më të mira të legjislaturave të mëparshme, sidomos me shumicën e deputetëve të rinj në parlament dhe politikë.

Analiza e sesionit kërkon kohë dhe një vështrim të brendësisë së procesit legjislativ, por një detaj mbetet domethënës. Shumica e seancave të rregullta përfunduan në mesnatë, disa edhe në orët e mëngjesit. Kjo praktikë vë në pikëpyetje transparencën dhe respektimin e procedurave, pasi vendimet kalojnë shpesh pa monitorim të mjaftueshëm nga qytetarët, media apo institucionet monitoruese kombëtare dhe ndërkombëtare.

Pyetja mbetet pse seancat zgjasin deri pas mesnatës, kur deputetët kanë mundësi të organizojnë mbledhje dy ose më shumë ditë radhazi për të përmbushur agjendën parlamentare. Për më tepër, modelet e seancave 10-20 minuta për miratimin e qeverisë dhe 10-15 orë për debate politike, shumica “për procedurë”, ngjajnë larg praktikave të vendeve anëtare të BE-së.